Zonder grenzen,
oneindig blauw.
Ik kom hier met mijn
gedachten
en ik schenk ze jou.
Neem ze mee over je
golven
en droog de tranen van
mijn wangen.
Laat mij in het lot
berusten
en mijn hart niet meer
verlangen.
En samen met de wind,
die zacht blaast door
mijn haren.
Breng jij mijn geest
tot rust
en mijn hart weer tot
bedaren.
Alsof jij mij
vertellen wil,
elke keer maar weer.
Er bestaat geen eind,
geen afscheid.
Geloof me.. er is
meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten