Op mijn knieën

met mijn ellebogen

op de vensterbank

kijk ik in de wakkere nacht

zie het zilver van de maan

zacht weer  glanzen

 aan de donkere hemel

waar ook sterren flonkeren

de geluiden van de nacht

echoën in zachte fluistering

van maan en wind

het nu wakker zijn

geeft rust

de dag met al zijn klank en kleur

was heerlijk warm

met de eigen  lente glimlach

zo geeft ook de lente nacht

een zachte glans

van pril geluk