Langzaam gaat de zon weer
onder,
Kijkend in de diepe nacht,
Gebeurt er een wonder,
De zon die lacht.
Gebeurt er een wonder,
De zon die lacht.
De zon die lacht naar mij,
Ze knikt me
lachend toe,
Dat maakt een glimlach in mij vrij,
Dan gaat ze
onder, ze is moe.
Tot de laatste zonnestraal is gevlucht
Sta
ik op het balkon,
Elke dag staat ze hoog aan de lucht,
Elke
nacht achter de horizon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten