Heb lief.
Als
het licht langzaamaan
uit
het gezicht verdwijnt
als
flarden van zinnen niet tot een verhaal
kunnen
worden geschreven
ja
als…
dan
zijn er altijd nog die handen,
die
rug die gestreeld wil worden,
wangen
die hunkeren naar een zoen
het
lijf dat oprecht aandacht vraagt
dat
roept: heb lief, heb lief, ik wil leven
pas
dan is het verhaal compleet
en
behoeft geen woorden
het
is liefde die het antwoord draagt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten