Toen ik keek
naar
een grijs regengordijn
sloot
ik de ogen
scheurde
het grijze beeld
in
gedachten door midden
ik
keek door het sleutelgat
naar
de wereld achter het gordijn
de
herinnering van eerder
en
zag weer de kleuren
twee
gezichten van de herfst
nu
grijs en kil maar eerder
kleurrijk
en zacht
precies
zoals het leven is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten